وقتی که موهاتو دونه به دونه
پریشون میکنی به روی شونه
دلم برای تو میگیره بهونه
اشکهام جاری میشه به روی گونه
اگه مردم میگن رسوای یاره
بذار حرف بزنند عیبی نداره
اگه مردم میگن رسوای یاره
بذار حرف بزنند عیبی نداره
تنت خوشبوتر از گلهای یاسه
وقتی که موهاتو دونه به دونه
پریشون میکنی به روی شونه
دلم برای تو میگیره بهونه
اشکهام جاری میشه به روی گونه
اگه مردم میگن رسوای یاره
بذار حرف بزنند عیبی نداره
اگه مردم میگن رسوای یاره
بذار حرف بزنند عیبی نداره
تنت خوشبوتر از گلهای یاسه