تو چه میفهمی منِ کلافَرو
منی که از خودمم فراریم
منی که عِشق تو وجودم مُرده و
حالا آماده ی خاک سپاریَم
عوضِ تمومِ عُمر بی حوصله
عوضِ تمومِ دنیا کِسِلَم
تو چه میفهمی منو که این روزا
بیشتر از همیشه می گیره دلم
تو چه میدونی که من با تنهایی
چجوری یه عُمرِ که سَر می کنم
چجوری دروغ میگم به خودمو
اونو کودکانه باور می کنم
تویی که مثلِ همه اولِ کار
داری سعی می کنی دَرکم بُکنی
یکی از همین روزا ترجیح میدی
برایِ همیشه ترکم بُکنی
منوتو هر کدوم از یه دنیاییم
نگو حس نمی کنی تفاوتو
حسرت تلخِ گذشته هارو من
اشتیاقِ کشفِ فردا بُگذار
نگو حس نمی کنی تفاوتو
بد جوری این جمله تکراری شُده
گرچه تو این روزو روزگار دیگه
گفتنِ حرفای تکراری مُدِ
تو چه میدونی که من با تنهایی
چجوری یه عُمرِ که سَر می کنم
چجوری دروغ میگم به خودمو
اونو کودکانه باور می کنم
تویی که مثلِ همه اولِ کار
داری سعی می کنی دَرکم بُکنی
یکی از همین روزا ترجیح میدی
برایِ همیشه ترکم بُکنی