قربون مست نگاهت ، قربون چشمای ماهت
قربون گرمیدستات ، صدای آروم پاهات
چرا بارونو ندیدی ، رفتن جونو ندیدی
خستگی هامو ندیدی ، چرا اشکامو ندیدی
مگه این دنیا چقد بود ، بدیاش چندتا سبد بود
تو که تنهام نمی ذاشتی ، توی غمهام نمی ذاشتی
گفتی با دو تا ستاره ، میشه آسمون بباره
منم و گریه ی بارون ، غربت خیس خیابون
لالالالالای لای لالالالای لای لالای لای
توی باغچه ی نگاهم ، پُره گریه پُره آهَم
کاشکی بودی و می دیدی ، همه ی گلاشو چیدی
تمومه روزای هفته ، که پُره غم شده رفته
منو گلدونت می شینیم ، فقط عکساتو می بینیم
روز پنجشنبه دوباره وعده ی دیدن یاره ، روی سنگ سردی از غم می ریزه اشکای خستم
تا که قاصدک دوباره خبری ازت بیاره ، با یه دسته گل ارزون پیشتم من زیر بارون
قربون مست نگاهت ، قربون چشمای ماهت
قربون گرمیدستات ، صدای آروم پاهات
چرا بارونو ندیدی ، رفتن جونو ندیدی
خستگی هامو ندیدی ، چرا اشکامو ندیدی
مگه این دنیا چقد بود ، بدیاش چندتا سبد بود
تو که تنهام نمی ذاشتی ، توی غمهام نمی ذاشتی
گفتی با دو تا ستاره ، میشه آسمون بباره
منم و گریه ی بارون ، غربت خیس خیابون
روز پنجشنبه دوباره وعده ی دیدن یاره ، روی سنگ سردی از غم می ریزه اشکای خستم
تا که قاصدک دوباره خبری ازت بیاره ، با یه دسته گل ارزون پیشتم من زیر بارون
قربون مست نگاهت